Chirurgia stomatologiczna

Idealną sytuacją jest utrzymanie swojego naturalnego uzębienia do końca życia. Czasami jednak konieczne są zabiegi chirurgiczne w jamie ustnej, najczęściej jest to usuwanie chorych zębów czy nacinanie ropni. Każda ingerencja chirurgiczna jest zawsze przykro odczuwana zarówno przez dzieci jak i dorosłych. Umiejętne podejście i bezbolesne wykonanie zabiegu chroni moich Pacjentów przed dodatkowym stresem i trwałym urazem. Spokojna rzeczowa rozmowa i skoncentrowanie uwagi na cierpieniu Pacjenta oraz wytłumaczenie mu, zgodnie z prawdą, poszczególnych etapów to moja główna zasada postępowania.
Zawsze podaję moim Pacjentom znieczulenie, ponieważ zabieg chirurgiczny zawsze wiąże się dolegliwościami bólowymi. Rodzaj znieczulenia i dawkę ustala się dla każdego pacjenta indywidualnie. Pacjent jest uprzedzony o objawach znieczulenia typu mrowienie, drętwienie, uczucie obrzmienia, aby mógł czuć się komfortowo podczas zabiegu.

Głównymi zadaniami chirurgii stomatologicznej są:

 

• Ekstrakcje

Ząb może wymagać usunięcia z wielu przyczyn, m.in.: rozległa próchnica, resorbcja, pionowe złamanie korzenia zęba, niegojąca się lub nawracająca zmiana okołowierzchołkowa, potrzeba uzyskania dodatkowego miejsca w łuku zębowym w przebiegu leczenia ortodontycznego.

 

• Chirurgiczna ekstrakcja zębów zatrzymanych

Zębami zatrzymanymi określamy zęby, które z jakichś powodów nie wyrżnęły się całkowicie lub wyrżnęły się częściowo. Powody tego zaburzenia mogą być różne – jednym z najczęstszych jest brak wystarczającej przestrzeni w łuku zębowym. Jeśli zęby te nie zostaną usunięte, wówczas ciągły nacisk przez nie wywierany może prowadzić do różnych komplikacji: niszczenia zębów sąsiednich, stanów zapalnych, bólu lub stłoczeń zębów. Najczęściej problem ten dotyczy zębów mądrości, które wyrzynają się jako ostatnie, ale zdarzają się również sytuacje, kiedy organizm tworzy zęby dodatkowe (nadliczbowe), dla których nie ma miejsca w łuku zębowym.

 

• Leczenie infekcji obrębu jamy ustnej

Infekcje jamy ustnej są powodowane przez mikroorganizmy takie jak wirusy, grzyby i bakterie. Przebieg niektórych infekcji jest łagodny i przewlekły, w większości takich przypadków wymagane jest odpowiednio dobrane leczenie farmakologiczne; zdarzają się jednak i bardziej skomplikowane lub gwałtowne objawy infekcji, wymagające natychmiastowej interwencji chirurgicznej (np. nacięcie ropnia zębopochodnego).

 

• Eliminowanie źródeł zakażenia, usuwanie torbieli i guzów

Usuwanie torbieli i guzów to również działania z zakresu chirurgii stomatologicznej. Przyczyną powstania torbieli może być niewyrżnięty ząb (torbiel zawiązkowa), torbiel może być też umiejscowiona na końcu korzenia zęba (okołowierzchołkowa), możemy mieć również do czynienia z torbielą zastoinową – np. przewodu ślinianki podjęzykowej. Każdego stomatologa, ale chirurga w szczególności, obowiązuje tzw. czujność onkologiczna. Wszelkie niegojące się zmiany, owrzodzenia czy formy przerostowe powinny być poddane gruntownej diagnostyce.

 

• Leczenie deformacji zębowych i szkieletowych

Chirurgia szczękowo-twarzowa zajmuje się leczeniem deformacji z zakresu twarzoczaszki (chirurgia ortognatyczna). W przypadku kostnych wad budowy, przy współudziale leczenia ortodontycznego, działania z tego zakresu dążą do ustalenia właściwych relacji między górną i dolną szczęką.

 

• Diagnoza i leczenie patologii gruczołów ślinowych

Dysfunkcja gruczołów odpowiedzialnych za produkcję śliny może objawiać się suchością jamy ustnej (tzw. kserostomia). Konsekwencjami są problemy z odżywianiem, mówieniem, nasilona próchnica i uczucie dyskomfortu. Przyczyny są wielorakie, od infekcji powodowanych przez bakterie i wirusy czy przeszkody mechaniczne (kamica przewodów ślinowych, guzy ślinianek), po choroby systemowe (tj. zespół Sjögrena, AIDS, toczeń układowy, cukrzyca), zmiany hormonalne czy wpływ pewnych leków. By zdiagnozować przyczynę powstania patologii gruczołu ślinowego, najczęściej używa się radiografii (klasyczne RTG lub tomograf komputerowy), bada przepływ śliny oraz wykonuje badania laboratoryjne ogólnoustrojowe.

 

• Leczenie dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego

Zlokalizowany w pobliżu ucha staw skroniowo-żuchwowy jest połączeniem żuchwy z czaszką. Dysfunkcje tego stawu związane są często z zaburzonymi relacjami pomiędzy górnymi i dolnymi zębami, co ma odzwierciedlenie w nieprawidłowej pracy mięśni, więzadeł i powierzchni stawowych. Do głównych objawów należą: bóle głowy, bóle uszu, oczu, twarzy i karku, jak również problemy z żuciem i objawy akustyczne w trakcie zamykania lub otwierania ust. Leczenie stawu skroniowo-żuchwowego polega na eliminacji czynników, które powodują te problemy. Najczęściej proces leczenia powiązany jest z leczeniem ortodontycznym i/lub protetycznym, może również wymagać działań z zakresu implantologii czy chirurgii ortognatycznej.